Vandaag was een heerlijk zonnige dag! Het lastige van de zon is dat ze ook warm is. Vanaf het vertrek tot nu heeft ze genadeloos gebrand. We zaten op een vlakte en met weinig wind en het was broeiend heet. Goed ingesmeerd hebben we er toch 139 km uitgeperst. Het ging als niets want om half vijf zijn we al aangekomen in het albergue monasterio de sahagun. Het is een klooster dat omgetoverd is tot pelgrimsherberg. We hebben onze kleren gewassen en die hangen te drogen in de zon.
De vlaktes van Spanje zijn prachtig om te zien. Fietsen door de kleine dorpjes en af en toe op zoek gaan naar water. Inkopen doen in de plaatselijke supermercado om het erna in het zonnetje op te eten waardoor de chocolade zich spontaan in choco smelt. U hoort het een fantastische dag!
Stilaan komen we ook meer en meer bycigrino's tegen die we bij het passeren spontaan een verkoudheid doen oplopen. De verhalen en beweegredenen waarom de mensen deze tocht ondernemen zijn soms grappig toch ook aangrijpend. Het materiaal dat wordt meegenomen is in ons opzicht vaak wat belachelijk. Gelukkig weet niemand dat er een fototoestel van ruim 2 kg in mijn zak zit. Ook de fietsen waarmee sommige mensen het moeten stellen is om te huilen. Zo zijn we daarstraks in het midden van de weg een Chinees tegengekomen op een relatief nieuwe koersfiets met slechts 8 versnellingen. Hij deed het op de route voor wandelaars en had dan ook meerdere platte banden gehad.
Morgen zal de vorm van de dag de bestemming bepalen. Astorga bij grote vermoeidheid dan wel Rabanal bij sterke benen. We zullen zien wat het wordt?
Tot morgen!
De vlaktes van Spanje zijn prachtig om te zien. Fietsen door de kleine dorpjes en af en toe op zoek gaan naar water. Inkopen doen in de plaatselijke supermercado om het erna in het zonnetje op te eten waardoor de chocolade zich spontaan in choco smelt. U hoort het een fantastische dag!
Stilaan komen we ook meer en meer bycigrino's tegen die we bij het passeren spontaan een verkoudheid doen oplopen. De verhalen en beweegredenen waarom de mensen deze tocht ondernemen zijn soms grappig toch ook aangrijpend. Het materiaal dat wordt meegenomen is in ons opzicht vaak wat belachelijk. Gelukkig weet niemand dat er een fototoestel van ruim 2 kg in mijn zak zit. Ook de fietsen waarmee sommige mensen het moeten stellen is om te huilen. Zo zijn we daarstraks in het midden van de weg een Chinees tegengekomen op een relatief nieuwe koersfiets met slechts 8 versnellingen. Hij deed het op de route voor wandelaars en had dan ook meerdere platte banden gehad.
Morgen zal de vorm van de dag de bestemming bepalen. Astorga bij grote vermoeidheid dan wel Rabanal bij sterke benen. We zullen zien wat het wordt?
Tot morgen!
RSS Feed